ZKC’19 kan het niet bolwerken en degradeert naar 2e klasse

Apeldoorn: Zondag 27 maart 2016. Eindelijk kan de Zuidwoldiger hoofdmacht het zaalseizoen afsluiten. Na een enerverende en zware competitie vind de Steenbergerhoeve-formatie zich terug op de 7e plek in de landelijke 1e klasse A. Met deze prestatie voorkomt ZKC’19 rechtstreekse degradatie en grijpt het de laatste strohalm voor lijfsbehoud. Om ook volgend seizoen in deze 1e klasse uit te kunnen komen moesten vandaag de degens gekruist worden met ALO (Den Haag), die zelf een week ervoor middels een beslissingsduel op diezelfde 7e plaats in de 1e klasse D waren geëindigd.

De wedstrijd begon in een flink tempo. Zowel aan Haags als Drentse zijde werd de bal rap rondgespeeld en lag ook het looptempo hoog. Hierdoor slopen er soms wel wat onzorgvuldigheden in het spel van beide kampen waardoor al snel een competitief evenwicht gevonden werd. In deze fase van de wedstrijd wisten beide teams de ander niet hun wil op te leggen en liep het verschil nooit verder op dan 1 punt verschil. Helaas, zou later blijken, zou ZKC’19 de 1e en enige voorsprong beleven bij een stand van 4-3, daarna moesten de roodzwarten continu in de achtervolging.

Het 1e aanvalsvak met Melissa Rijstenberg, Linda Venemann, Bart van der Sleen en Bart-Jan Berghuis startte furieus en speelde met veel aanvallende druk naar binnen. Vooral Melissa Rijstenberg wist haar directe opponent meerdere malen te verschalken. Jammer genoeg mankeerde het in dit vak aan de afronding en bleven de doelpunten uit. Het andere vak bestond uit Marlies Berghuis, Jolein Ubels, Jurjen de Vries en Kristian Krikken. Laatstgenoemde zag, door afwezigheid van Maarten Feenstra, zijn welverdiende 1e basisplek in de 1e selectie ingevuld worden. Dit vak had, door de gekozen verdedigende strategie van ALO, veel moeite om de juiste positie in te vullen en zo in de eindfase tot goede schoten te komen. Zoals het een echt beslissingsduel betaamd waren de doelpunten duur. De 1e helft gaven beide teams elkaar geen strobreed toe. Met nooit meer dan 1 punt verschil kwam via 0-1 en 4-3 de ruststand uit op 8-8. Opmerkelijk was dat op 1 na alle Drentse doelpunten uit handen kwamen van de heren.

In de rust wees trainer/coach Albert Kuiperij zijn ploeg erop dat de aanvallen nauwkeuriger op gezet moesten worden. Waarbij gespeeld moest worden vanuit een goede rebound en de poppetjes op de juiste plek. Er waren in de 1e helft kansen genoeg geweest alleen miste de scherpte in de afronding. Nog 30 minuten te spelen om alles te geven.

Bij het in fluiten van de 2e helft leek ZKC’19 echter nog in de slaapmodus te verkeren. Verkeerde passes, te weinig actie in het voorveld en te weinig overtuiging in het aangaan van de duels zorgden ervoor dat ZKC’19 voor het eerst tegen een grotere achterstand aan keek. Deze achterstand zou nog verder oplopen. Het 1e doelpunt voor ZKC’19 kwam na bijna 10 minuten in de vorm van een strafworp. ALO had in deze periode 3 maal de korf weten te vinden. Het massaal meegereisde publiek zag het gebeuren. Langzaam maar zeker kreeg ALO een beslissende greep op de wedstrijd. Door het brengen van Anouk Spijker voor een moegestreden Linda Venemann en Lotte van Middelaar voor Marlies Berghuis probeerde trainer/ coach Albert Kuiperij aanvallend iets te forceren. Dit leek zijn weerslag te krijgen. Door iets meer flair en vernieuwd elan voorkwam ZKC’19 dat het verder afgeschoten zou worden. Het verschil op het scorebord gaf inmiddels 7 doelpunten aan: 9-16. Met nog een dikke 10 minuten te spelen ging alles wat een roodzwart hart heeft er onder leiding van mascotte Wolfie er nog eens goed achter staan en probeerde als 9e man de roodzwarte brigade uit het ‘slop’ te schreeuwen. Met nog 6 minuten te spelen wist ZKC’19 steeds meer van de achterstand af te knabbelen, 10-16, 11 en 12-16. Met het inbrengen van ‘nieuw bloed’ moesten de juiste mensen in stelling worden gebracht. Routinier Mark Kleine voor Jurjen de Vries en ‘pinchhitter’ Teun Ubels voor Bart-Jan Berghuis brachten nieuwe spirit en drive waardoor het nog krap werd! Doelpunten van Kristian Krikken brachten het verschil terug tot 2 punten: 14-16. Het mocht echter niet meer baten. Om het gat definitief te dichten moest de verdediging van ZKC’19 risico’s nemen. ALO wist hier nog 1 maal van te profiteren en bracht de eindstand naar 14-17.

Hierdoor komt ZKC’19 na ongeveer een decennium weer uit in de 2e klasse. Teleurstelling, verdriet en boosheid waren troef vanmiddag. Het verlies is ook zwaar en moet verwerkt worden. ZKC’19 heeft echter een overwegend jonge selectie met daarnaast voldoende ervaring binnen de gelederen. Komende jaren zal er gebouwd moeten worden om de weg omhoog weer in te slaan. Veel dank voor onze trouwe supportersschare die altijd als 9e man achter de selectie is blijven staan. We verwachten ze op het veld weer aan de zijlijn.

Doelpunten ZKC’19: Kristian Krikken 4, Bart-Jan Berghuis 4, Jurjen de Vries 2, Linda Venemann 1, Melissa Rijstenberg 1, Lotte van Middelaar 1, Bart van der Sleen 1.