Vorig seizoen vocht de jonge talentvolle ZKC'19 4 ploeg voortdurend tegen degradatrie, maar dit seizoen stond de ploeg na de eerste helft van de veldcompetitie in de middenmoot van de 3de klasse. De ploeg begon de tweede helft van de competitie met de wedstrijd tegen de nog ongeslagen koploper OWK.
OWK in de aanval tegen ZKC'19 4 (foto: OWK)
OWK had in deze wedstrijd aanvankelijk het beste van het spel. De Groningers hadden meer balbezit en kwamen ook vaker tot een schot. Dit bracht OWK op een 3-1 voorsprong. De eerste aanval van ZKC'19 4 met Janise, Hilde, Mark vdH en Nick, had echter snel een antwoord en in korte tijd stond het 3-3. Behalve in de score trokken de ZKC-ers ook in het spel in die periode (het tweede deel van de eerste helft) de wedstrijd in evenwicht. De aanvallen duurden langer en de verdediging kreeg meer en meer grip op de aanvallen van OWK.
Kort na de 3-3 speelde het tweede aanvalsvak een 'aanval-uit-het-boekje'. Larissa, Esmee en Willem Jan brachten daarmee Michiel in stelling die ZKC voor het eerst aan de leiding bracht. Een onderbreking vlak voor rust voor een blessurebehandeling van een OWK speelster, haalde ZKC'19 4 niet uit haar ritme. Integendeel. In de laatste 5 minuten voor rust bepaalde de ploeg de stand op 3-6.
In de eerste minuten na rust bleek dat het geroutineerde OWK in de rust had afgesproken dat men als koploper orde op zaken moest stellen. Er was gewisseld voor meer aanvallende impulsen en de ploeg startte fel en fanatiek. OWK kwam even terug tot 4-6, maar moest al snel constateren dat de jonge ZKC-ploeg de aanvallen rustig pareerde en het spel naar zich toe trok. Meer en meer kreeg ZKC verdedigend volledig grip op de Groningers en de eigen aanvallen waren gevarieerder en gevaarlijker.
Na de 4-6 antwoordde ZKC meteen en nam het heft in handen. Ze wilde haar overwicht ook op het scorebord zetten. Bij de stand 5-9 probeerde OWK met een 2de aanvallende wissel het tij nog te keren, maar dit had weinig effect. De ZKC-spelers bleven rustig en zelfverzekerd, in tegenstelling tot hun coach die voortdurend op zijn klok keek hoe lang er nog gespeeld moest worden. Bij 6-11 mocht OWK nog eenmaal scoren en de eindstand op 7-11 bepalen.